13:14

Fabryka lalek


Fabryka lalek

Świat jest dziwny i pełen szaleńców, tak było i tak jest do dziś. Każdy ma swoje fobie i upodobania, wręcz nawet niektóre można nazwać chorymi. W tej powieści stykamy się ze światem artystów, ale artysta artyście nierówny.

Jest pasja malarstwa i jest pasja preparowania ciał, jedno i drugie uwiecznia żywą naturę na wieczność. Ale kto by chciał, by jego ciało po śmierci zostało wypatroszone, wysuszone i wypchane? Zdecydowanie, wolę by po mnie został obraz.

Autorka przenosi czytelnika w inną rzeczywistość, dobrze opisany klimat tamtego wieku, pozwala na wczucie się w danej scenerii. Dodatkowo czytelnik dowie się, jak celebrowano wtedy sztukę, widać, że już wtedy przykładano do niej dużą wagę, tworząc miejsca, galerię, gdzie artyści mogą się wykazać, a krytycy mieli duże pole popisu, by wychwalić, czy obniżyć poczucie wartości artysty.

Marzenia zawsze są inspirację w życiu, nasi bohaterzy też je mają. Większość z nich dąży do realizacji ich, a nie którzy czekają, jak się spełnią. Taką oczekującą jest siostra naszej głównej bohaterki, Wydaje mi się osobą, która robi z siebie ofiarę i drąży w siostrze poczucie winy za jej stan. No cóż, każdy sposób jest dobry, najważniejsze, że cel osiągnięty.

Pytanie, czy naszemu artyście uda się sięgnąć po swoje urojone marzenie?

Opis:
 Londyn, rok 1850. W Hyde Parku powstaje największe wesołe miasteczko, jakie miasto kiedykolwiek widziało. Pośród tłumu gapiów Iris Whittle, początkująca artystka, spotyka Silasa, kolekcjonera ciekawostek, urzeczonego wszystkim, co dziwne i piękne. On jest nią wprost oczarowany, ona traktuje jak nic nie znaczący epizod. Pewnego dnia malarz prerafaelita Louis Frost prosi Iris, by pozowała mu do obrazu. Dziewczyna zgadza się pod warunkiem, że ten nauczy ją malować. Kobieta w malowaniu odnajduje swoją pasję, poznaje świat, o jakim nie śmiała nawet marzyć. Nie wie jednak, że zło czai się w cieniu. Od dnia przypadkowego spotkania obsesja Silasa na punkcie dziewczyny rośnie i przyjmuje dramatyczny obrót – mężczyzna wiedziony stworzoną w swojej głowie wizją porywa Iris i zamyka w piwnicy, żeby mieć ją tylko dla siebie.
Wciągająca, mroczna, trzymająca w napięciu aż do ostatniej strony historia o pasji oraz niebezpiecznej obsesji podbiła serca czytelników i recenzentów, w tym Pauli Hawkins, autorki bestsellerowej „Dziewczyny w pociągu”, która napisała o niej: „Ostra, przerażająca i cudownie sugestywna opowieść o miłości, sztuce i obsesji”.
Elizabeth Macneal – pisarka i garncarka. Absolwentka Uniwersytetu w
Oksfordzkiego, gdzie studiowała literaturę angielską. „Fabryka lalek” to debiutancka
powieść Macneal, nagrodzona w 2018 roku Caledonia Novel Award. Pisarkę do
napisania książki zainspirowała historia bractwa malarzy zwanych prerafaelitami, a w
szczególności kobiet zaangażowanych w ten ruch, w tym modelki Lizzie Siddal. Postać
głównej bohaterki jest na niej wzorowana.







Info:
Autor: Elizabeth Macneal
Tytuł: Fabryka lalek
Tłumaczenie: Agnieszka Wyszogrodzka-Gaik
Liczba stron: 400
Data wydania: Luty 2020
Gatunek: Kryminał, Thriller, romans
Wydawnictwo: W.A.B.





11 komentarzy:

  1. No nie wiem... Tytuł przyciąga, ale fabuła już mniej.

    OdpowiedzUsuń
  2. Fabuła nie do końca mnie przekonuje, choć chyba i tak bym się skusiła. Z czystej ciekawości.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też tak podeszłam do tej książki, teraz nie żałuję, to dobra książka😉

      Usuń
  3. Historia umieszczona w epoce wiktoriańskiej zawsze mnie intryguje.

    OdpowiedzUsuń
  4. Myślę że w wolnej chwili przeczytam

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie do końca mnie ta książka do siebie przekonuje i chyba ją odpuszczę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A czytałaś Pachnidło? Dość głośna powieść z ekranizowana. To jest podobna fabuła😉

      Usuń
  6. Chyba jednak nie polubię się z tą pozycją, to nie moja bajka :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czasem tak bywa, ale horroru tu nie ma, więc powinna cię jednak przekobać 😉

      Usuń

Zapraszam na instagram, tam jestem codziennie ;-)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Copyright © Kobiety w pewnym wieku... , Blogger